تأثیر پانسمان چشمی بر عوارض و علایم بالینی بیماران مبتلا به کراتیت ناشی از اشعه ماورای بنفش: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

زمینه و هدف: کراتیت ناشی از اشعه ماورای بنفش التهاب لایه اپی تلیوم قرنیه و کونژ ناشی از تابش اشعه ماورای بنفش است و با عوارضی نظیر درد شدید چشم، کاهش حدت بینایی، اشک ریزش شدید و قرمزی چشم همراه می باشد. استفاده از پانسمان اولیه چشم در مبتلایان مورد تردید است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر پانسمان چشمی بر بهبود علایم بالینی بیماران با کراتیت ناشی از اشعه ماورای بنفش طراحی و اجرا گردید. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی 120 نفر از بیماران با کراتیت ناشی از اشعه ماورای بنفش مراجعه کننده به اورژانس مرکز فوق تخصصی خاتم الانبیای دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1394 به طور تصادفی به دو گروه 60 نفره، با پانسمان و بدون پانسمان چشمی تخصیص یافتند (irct2015092124124n1). در یکی از گروه ها هر دو چشم پانسمان گردید و گروه دیگر پانسمان نشدند. بقیه مراقبت ها در هر دو گروه یکسان بود. علایم بالینی قبل و پس از 12 ساعت در دو گروه بررسی و مقایسه شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تی مستقل، تی زوجی، مجذور کای و ویلکاکسون در نرم افزار spss v.23 تجزیه و تحلیل شد. مقادیر p کم تر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد میزان قرمزی (001/0p<) و اشک ریزش (001/0p<) در گروه بدون پانسمان بهتر بهبود پیدا کرده و میانگین حدت بینایی در دو گروه اختلاف معناداری نداشت (05/0<p). نتیجه گیری: پانسمان چشم تأثیری در بهبود علایم بالینی اشک ریزش و قرمزی چشم نداشته و بدون پانسمان این علایم بیش تر رفع می شود.